Analyseren regelrecht op weg naar een nieuwe uitgave

Mijn laatste blog is alweer een tijdje geleden en natuurlijk kan ik excuses mompelen, herhaaldelijk, en me voor de zoveelste keer voornemen om toch echt iedere twee weken een blog te schrijven, maar de ervaring heeft me geleerd dat het me onevenredig veel stress oplevert. Natuurlijk zijn er momenten dat ik niet eens merk dat ik NAH heb, maar die zijn er niet zo veel en wanneer het opsteekt, word ik genadeloos met mijn neus op de feiten gedrukt.

Natuurlijk, geen blogs schrijven, dat kost me lezers – en dan bedoel ik ook: lezers van mijn boeken – want wil je worden gelezen, dan moet je contact met lezers zoeken, feeling hebben met alle belangstellenden van je genre.

Jammer genoeg zijn er gewoon nog veel te weinig mensen die mijn boeken kennen. En zijn er veel te veel die mijn boeken al bij voorbaat niet lezen omdat ik een onbekende naam ben, die ze soms op facebook of twitter of op google voorbij zien komen, maar wiens stem niet luid genoeg is. Ik zou eigenlijk een groot schandaal moeten bewerkstelligen, iemand moeten mishandelen, een affaire beginnen met … eh … iemand.. Eigenlijk maakt het niet uit wat je doet, want antireclame is misschien wel de beste reclame die er is. Bescheidenheid is uit. Helaas voor mij. 😉

Niet getreurd, hoor. Dit was slechts mijn analyse naar aanleiding van de verkoopcijfers van Fire and Fury en een voorzichtige telling van de eigen boekverkopen. Echter, voor een volledig onbekende auteur die soms weleens in het verkeerde genre lijkt te zijn beland, en die niet de marketingmachine van een grote uitgever achter zich heeft, gaat het helemaal niet zo slecht.

Akkoord, de verkoopcijfers zitten in de zuinige honderdtallen per jaar in plaats van duizend of meer, maar bijna alle boeken die ik verkoop (met uitzondering de boeken die door enkele winkels worden verkocht), overhandig ik zelf gesigneerd aan de lezer. Ik heb contact met mijn lezers.

Daarom is er ook zo weinig tijd om regelmatig te bloggen, want echt, als ik het zou kunnen, zou ik het doen.

En o ja, op de valreep!

Manuscript van mijn volgende boek ligt bij de vormgever, de cover wordt prachtig en ik zal jullie de titel alvast geven.

De overlevers – De rode Traan.

Misschien wil je er meer van weten. Misschien willen jullie hem bij voorbaat al bestellen. Dat kan. Ik kom er zeker nog op terug.

Druppelsgewijs. 😉

(kennen jullie deze nog?)

“‘Till next time when you can hear doctor Bob say …”