De toestand in Riks wereld

Vandaag een goede dag gehad en dat is fijn want goede dagen zijn nog steeds in de minderheid. Nu wil goed echt niet zeggen dat ik een briljante dag heb gehad, hoor, maar veeleer dat ik tevreden ben en dat ik rustig heb gehandeld, dat ik al mijn bezigheden, de gesprekken die ik voerde, de keuzes die ik maakte en de beslissingen die nam, in redelijke ontspannen toestand heb kunnen doen.

Er zijn redelijk wat keuzes die ik moet maken, zeker nu de verbouwing van onze gehele bovenverdieping in volle gang is, maar bepaald niet vlot omdat elke zzp’er die betrokken is bij de afbouw ervan, werk kan aannemen in bijna elk hoekhuis van elke straat en in de huizen ertussenin. Ze hebben het druk, dat is het.

Maar ach, alles sal reg kom.

Het schrijven gaat, net als het leven, met bescheiden pieken en diepe dalen. Zo nu en dan komt er een sprankje hoop, zoals het verhaal wat ik ging schrijven, totdat ik niet meer weet hoe het verder moet omdat ik het ben vergeten of omdat de inspiratie opnieuw is opgedroogd. Maar ik neem me telkens voor dat ik dit keer doorzet, het verhaal gaat er komen en het wordt beter dan de verhalen die ik de afgelopen twee jaren heb geschreven.

Er zijn momenten geweest waarin ik besloot om te stoppen met schrijven omdat ik geen bevattelijke alinea meer in elkaar gewrocht kreeg. Overdrijven maakt de zaak duidelijk, maar het kostte me zo veel moeite dat ik het vertrouwen kwijt was. Dat gebrek aan vertrouwen samen met het feit dat ik niemand heb die mijn zaken behartigd en waarmee ik zo nu en dan kan brainstormen, zorgden voor zulke lelijke momenten.

Het boek waaraan ik schreef tijdens het ziekbed van mijn moeder, heb ik enkele maanden terug ook op pauze gezet, want ik vertrouw mijn schrijfkwaliteiten niet meer. En nu ben ik er te lang uit geweest, ik heb te lang niet geschreven zoals ik voorheen schreef en ik ben de flow kwijt. Ik heb besloten dat ik meer moet gaan lezen, maar ik weet nog niet welke boeken, omdat ik selectief ben en alleen de boeken wil lezen die ik leuk vind en waar ik wat aan heb. Misschien zou ik ook eens op zoek moeten gaan naar feedback van schrijvers, maar daar ben ik huiverig voor. Ik zeg al, ik ben er te lang uit geweest.

Ik probeer me nu met zachte hand te dwingen om vaker te schrijven, rustig aan door af en toe een blogje te schrijven (die ik niet allemaal online zet, maar vandaag had ik een goede dag), want druk als in “moeten”, is nu absoluut geen optie en zorgt er alleen maar voor dat een goede dag verandert in een beroerde dag.

Dat willen we natuurlijk niet.

Verder heb ik het geannuleerde Castlefest omgezet in een vakantietje, een weekendje weg met een vriendin in het hotel dat ik al had geboekt. Dus, positief!

Ik ga mijn zin in schrijven weer terugkrijgen en ik ben van plan om meer goede dagen te hebben.

Ik hoop dat ik vaker een blog schrijf die ik online kan zetten.

Alles sal reg kom.