Eindelijk een einde!

En daar zat ik dan: startklaar om eindelijk, eindelijk, eindelijk (Wat? Drie maal? Ja dus) een nieuwe blog te gaan schrijven, kon ik niet inloggen. Wat er uiteindelijk! de oorzaak van was, dat doet er niet eens toe, maar laten we wel wezen dat het uiterst vermoeiend is als de techniek je in de steek laat. Hoewel de kans levensgroot is dat een bepaalde onwetende handeling van ondergetekende deze failure heeft veroorzaakt.

Maar, maar, nu kan ik dan toch het gegeven, een nieuwtje brengen dat het geen voornemen meer is dat ik een semibiografie ga schrijven.

Nee, ik ben er zelfs al aan bezig. Ik ben naar Schotland gegaan, heb verbleven in Aberdeen, rondgestruind in Belhelvie en heb vlak aan de kust in Slains Castle inspiratie opgedaan. Het was meer dan een bevredigende paar dagen waarin ik mijn volgende boek met behulp van een soort van ketting heb in grote lijnen heb opgetekend.

Het is echter zoals met elk boek: de grote lijnen worden nu al gespleten en krijgen nevenlijnen, er komen oude bekenden terug en die zullen moeten worden ingepast. Dus niet alleen het voornemen en de idee zitten nog barstensvol met twijfels en met zaken, waar ik over ga uitweiden of die ik ga schrappen, maar ook de ruim 15.000 als zodanig geschreven woorden behoeven nu al meer dan a little finetuning.

Ik zal jullie bekennen dat het nog niet zo makkelijk blijkt te zijn. Het wordt weer een boek met twee verhalen, dat van mezelf en dat van een hp uit Bron en Recht. Ingewijden hebben een vaag idee waar dit naar toe gaat. De grootste uitdaging gaat worden om mijn eigen verhaal boeiend te houden ook al wil de lezer de spannende belevenissen in dat andere verhaal natuurlijk blijven volgen en weten hoe die aflopen. Het zijn twee heel verschillende disciplines/genres: een spannend genreverhaal en een semi serieuze biografie. Met de nadruk op semi.

Aan mijn Brontrilogie komt een einde. Zoals aan alles een einde komt. Moeder natuur is mijn grote voorbeeld.

Ik houd jullie op de hoogte via mijn blog, maar zeker via facebook. https://www.facebook.com/rikraven

2 reacties

    • Rik Raven

      Dank je, Jacques. Ik sta nog volledig aan het twijfelende, creatieve begin van dit laatste deel van mijn Brontrilogie. Er zal nog wel enige tijd overheen gaan voordat dit klaar is. Gelukkig komt volgend jaar – als er niets tussen komt 😉 – mijn jongste uit. Spannend.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.