Vergelijkingen versus authenticiteit

Als onbekend auteur wil je worden opgemerkt, want je grootste wens is dat je boeken worden gekocht, nietwaar? En net zoals elke beginnende schrijver alle vrijheid heeft om te kopiëren van schrijvers met bestsellers op hun naam, is het ook helemaal bon ton om je te vergelijken met deze (misschien wel dezelfde) auteurs met een enorm lezerspubliek, omdat je daarmee misschien wel enkele van deze mensenmassa meekrijgt.
Ik kan er vaak niet onderuit dat een toekomend lezer belangstellend vraagt: ‘Ja, maar wat schrijf je dan?’
Meestal antwoord ik met een wedervraag: ‘Wat leest u graag? Houdt u van Stephen King?’

Hiermee zou ik de lezer voor me kunnen winnen. Misschien. Houden ze niet van Stephen King, dan lopen ze vaak voorbij. Ook al is dan niet direct nodig, want ik bén geen Stephen King.
Zeker, de man heeft me geïnspireerd en mijn eerste boek was niet minder dan een eerbetoon aan zijn werk, maar het is niet zijn horror die me naar de spreekwoordelijke pen heeft doen grijpen. Ik schrijf namelijk geen mainstream horror, ook al beschrijf ik wel eens ooit best heel enge zaken in mijn boeken. Soms dan, een beetje.

Mensen willen herkenbaarheid en ik wil natuurlijk dat ze mijn boeken gaan herkennen, dus moet ik herkenbaarheid bieden. Toch vind ik dat best betreurenswaardig omdat mijn boeken zich niet zo makkelijk in een hokje laten stoppen. Ik schrijf anders dan King, en – ik zeg het maar gewoon – mijn eindes zijn gewoon beter dan die van sommige van zijn verhalen.
Maar natuurlijk zeg ik niet dat elk verhaaleinde waardeloos is, ik zeg alleen dat sommige verhalen gewoon een beroerde laatste pagina hebben. Ook vind ik dat er boeken van hem zijn die nooit uitgegeven hadden mogen zijn. Het is en blijft echter wel dat ik hem dat heb vergeven omdat er boeken en verhalen zijn waarin hij laat zien waarom zelfs die slechte boeken bestsellers zijn. Dat zijn de boeken en verhalen die ik heb en die ik koester en blijf lezen.

Intussen heeft een recensent heeft al gezegd dat mijn stijl zich steeds verder ontwikkelt, en zolang ik zulke reacties krijg, blijf ik doorgaan.
“Hoe je verder met schijn en werkelijkheid speelt in het verhaal: Wauw!”

!! op vrijdag de dertiende april wordt mijn nieuwste (De overlevers) in Eindhoven bij Van Piere gepresenteerd. Als je het aandurft om er bij te zijn, kun je me best een berichtje sturen.